A Story Of One Dress.

"Kiedy się mylisz, może to dostrzec każdy. Kiedy kłamiesz - nie..."

'When you are wrong everyone can see that. When you lie - only a few...'

Gdy kilka lat temu dostałam tę sukienkę od znajomej mojej mamy, była ona za duża. I dobrze, bo wtedy najchętniej wyrzuciłabym ją do kosza. Połączenie jeansowej góry z kwiecistym dołem wydawało mi się co najmniej nieestetyczne. Podczas każdych większych porządków w szafie na pytanie "Będziesz nosić tę sukienkę?" grzecznie odpowiadałam "Taaak...", nie mając najmniejszego zamiaru tak uczynić. Lata mijały, a mój gust się zmieniał, jednak nadal nie zdobywałam się na odwagę, aby włożyć to "dziwactwo". Na początku tych wakacji spojrzałam na nią przychylniejszym wzrokiem. Przymierzyłam, podeszłam do lustra i... stwierdziłam, że nie jest źle! Do tego połączenie jej z letnimi sandałkami na koturnie okazało się strzałem w dziesiątkę. Jak to określiła moja przyjaciółka: "Bez urazy, ta sukienka sama w sobie mi się nie podoba, ale na Tobie akurat tak". Mam nadzieję, że podzielacie jej zdanie :)

When a few years ago I got this dress from my mum's friend it was too big. Fortunately, because I would throw it away. Match of jeans top and floral skirt seemed to be at least ugly. During all bigger tiding in my wardrobe the answer for a question 'Are you going to wear this?' was 'Yeees, sure' (while I had no wish to do so). Years lasted and I have never had worn this quirk. At the beginning of last holidays I started to look at the dress from another point of view. I put it on, approached the mirror and... it wasn't bad! Matching it with heeled sandals was a great idea. As my best friend said: 'To be honest, I don't like this dress but it suits you'. I hope you think the same and agree with her! ;)

ph. Marta Stokowska

dress - no name | sandals - no name

| Facebook | Instagram | Ask.fm |